๒๔ ตุลาคม ๒๕๖๐
วันนี้แล้วสินะ…ตื่นแต่เช้า ด้วยหัวใจที่โหวงเหวง มากที่สุดในชีวิต มันหน่วงความรู้สึกอย่างบอกไม่ถูก ทุกอย่างดูหนักอึ้ง แต่ก็ต้อง บังคับให้ร่างกาย ให้ลุกขึ้น…. เพื่อจะได้เดินทางไปร่วมส่งพ่อ เย็นนี้….
ก่อนออกไปทำงานวันนี้ ก็มีการเช็ค ของที่เตรียมไว้ ตั้งแต่เมื่อวานก่อน ว่ามีอะไรขาดเหลือ หรือ ต้องการอะไรเพิ่มเติมมากแค่ ไหน เพื่อที่จะได้หาซื้อ และ เตรียม เพิ่มเติมใน รวมถึง การเช็คข้อมูลการเดินทาง ที่มีการอัพเดท ต่ามช่องทางการสื่อสารต่างๆ